بیمه اجباری منازل مسکونی قانون جدیدی محسوب می‌شود که از ابتدای سال ۱۴۰۰ برای کلیه واحدهای مسکونی الزامی شده است.
براساس مصوبه مجلس شورای اسلامی زین پس تمامی مالکان واحدهای ساختمانی موظف به بیمه ملک خود هستند. درمجموع، هدف قانون‌گذار از تصویب چنین قانونی صیانت بیشتر از حق و حقوق صاحبان ساختمان‌هاست.
در ایران انواع حوادث طبیعی و غیرطبیعی سالانه ضررهای هنگفتی به منازل مسکونی وارد می‌کند. به همین دلیل، جبران خسارت در این شرایطی به مشکلی بغرنج برای مردم و دولت بدل می‌شود.
درصورتی‌که همه واحدهای مسکونی آپارتمانی یا ویلایی و انواع ساختمان‌ها، قبل ار وقوع حادثه برای بیمه کردن اقدام کرده‌باشند؛ پس از بروز حادثه، باری از روی دوش مردم برداشته و روند بازسازی منازل آسیب‌دیده به سرعت آغاز می‌شود.
بیمه اجباری منازل مسکونی که اجرای آن از فروردین ۱۴۰۰ کلید خورده در حقیقت همان بیمه آتش‌سوزی است. این نوع بیمه ۲ پوشش اصلی و فرعی دارد. پوشش اصلی بر آتش‌سوزی و عوامل پدیدآورنده آن متمرکز است.
در ابتدای راه تصویب این قانون، قرار بود پوشش بیمه‌ای جبران خسارت ۳۰ میلیون و حق بیمه نیز برابر با ۱۲۰ هزار تومان باشد. همچنین دولت مکلف می‌شد نیمی از حق بیمه افراد را بپردازد و نیم دیگر آن ماهانه از مالکان اخذ می‌شد. اما اکنون با رشد تصادعدی قیمت‌ها و میزان پوشش خسارت، حق بیمه نیز طبعا افزایش خواهد یافت.